De Mezquita van Córdoba

In het midden van de stad Córdoba in Spanje, tussen alle andere monumenten van Córdoba in, staat een heuse moskee-kathedraal genaamd: "Mezquita-catedral". Tegenwoordig wordt dit ook wel gezien als hét toeristische aanzicht van Córdoba en als één van de meest bezochte toeristische bezienswaardigheden van Spanje. Het kent een net zo rijke historie als de stad zelf en met totale oppervlakte van meer dan 23.000 m² is het de op twee na grootste moskee ter wereld. Naast het historische centrum van Córdoba is dan ook de Mezquita niet voor niets opgenomen in de cultuur werelderfgoedlijst van de UNESCO. Vergulde bronzen deuren, mozaïek, symmetrie en houten decoratie kenmerken deze bijzondere plek. Een duik in deze fascinerende geschiedenis is dan ook uiterst noemenswaardig.

• De kathedraal in Córdoba is gevestigd in het midden van de stad en heeft een renaissance bouwstijl.
• Invloeden van de Mooren en Christenen zijn nog zichtbaar.
• De zuilen in de gebedshal vormen de ruimte en zorgen voor een tijdloze symmetrie.

De bouw van de moskee is begonnen rond het jaar 786 na Christus. In totaal heeft het meer dan twee eeuwen geduurd voor dat het af was en is daarom ook door de eeuwen heen gebouwd door meerdere architecten: Hernán Ruiz I, II en III, Diego de Praves en Juan de Ochoa. De moskee is gebouwd op de plek waar eerder een oude basiliek stond en bevindt zich midden in het centrum. De stijl waarin het gebouwd is kan gezien worden als renaissance. In de eerste jaren diende de Mezquita, dat Spaans is voor moskee ook als moskee. In het begin van de oprichting was het de grootste van Europa en de tweede grootste van de wereld op Mekka na. In de loop van de jaren heeft de moskee aardig wat verbouwingen doorgemaakt. Het kreeg bijvoorbeeld een nieuwe minaret (toren om de gelovigen op te roepen tot gebed). Na de Spaanse verovering ('Reconquista') van de Christenen op de Moren, diende de Mezquita in het jaar 1236 als kathedraal. Verbouwingen werden echter pas veel later gedaan in het jaar 1523 na toestemming van keizer Karel V. Er werd in het midden van de immense hal plaats gemaakt voor een barokke kathedraal in de vorm van een groot kruis. Hierdoor moesten er wel rond de 400 pilaren voor de komst van de kathedraal wijken. Daarnaast zijn er aan de zijkanten van de gebedshal nog diverse kapellen bijgekomen. Bij het zien van de verbouwing en de verandering in de constructie kreeg de keizer spijt en zei tegen de architect: 'Er is iets gebouwd dat uniek is in de wereld, maar u heeft het verwoest door iets te (ver)bouwen wat overal had kunnen staan'.  

Tegenwoordig dient het als rooms-katholieke kerk, maar weerspiegelt het nog wel degelijk de invloeden van de Mooren en de Christenen. Desondanks de verbouwing die niet naar zin is gegaan van de keizer, geeft het wel een belangrijk beeld en bericht af naar de mensheid: een verweving van culturele en kunstrijke stijlen die in harmonie samengaan. Het wordt dan ook als één van de meest indrukwekkende Spaanse kathedralen van Spanje gezien.

Voordat je de kathedraal betreedt, kom je eerst op een prachtige binnenplaats terecht die 'Patio de los Naranjos' heet. De naam dankt zich aan de vele sinaasappelbomen die keurig naast elkaar gerangeerd staan. Wanneer je vervolgens de moskee binnenloopt kom je eerst in de gebedshal; een hal met wel meer dan 800 pilaren die keurig symmetrisch naast elkaar geplaatst zijn. Deze pilaren zijn ieders weer met elkaar verbonden door wit met rood gekleurde zuilen die de ruimte vorm geven. Rondom deze immens grote open ruimte zijn er verschillende kapellen te vinden. Tussen de kapellen in staat een hoekige koepel, dat ook wel beter bekend staat als ‘Mihrab’. De ‘Mihrab’ is een gebedsnis in de muur die de gebedsrichting aangeeft. Bij de uitgang loop je door een immense bronzen deur en sluit je deze geschiedenis weer af. Echter niet voor altijd, want de herinnering aan dit bezoek blijft...