Ecuador, het land van de Inca’s en de evenaar. Het is een land met een rijke geschiedenis en een bloeiende cultuur. Met invloeden vanuit vooral de Hispanische culturen is Ecuador levendig en gevarieerd. Gevarieerd in cultuur, maar ook zeker in landschappen. Ecuador is het land met één van de grootste biodiversiteit en heeft veel te bieden.

• Ecuador ligt midden op de evenaar en heeft daar haar naam ook aan te danken.
• Het begon allemaal met de inheemse Indianenstammen en de Inca’s.
• Van Indianen met gekleurde poncho’s tot rommelende vulkanen, Ecuador heeft het allemaal.

Het Spaanse Woord voor "Evenaar"

Officieel heet het land: República del Ecuador (Republiek van Ecuador). Het heeft deze speciale naam gekregen vanwege het feit dat het midden op de evenaar ligt. Dit heeft het niet alleen een hoge temperatuur gedurende het hele jaar gegeven, maar ook de naam van het land. De Spaanse vertaling van evenaar is namelijk ecuador. Ecuador ligt in het westen van Zuid-Amerika en grenst in het noorden aan Colombia en in het oosten en zuiden aan Peru. In het land worden maar liefst 14 verschillende talen gesproken, maar slechts één daarvan is een officiële taal; 94% van de bevolking van Ecuador spreekt het Spaans, de rest spreekt volkstalen. Zoals ieder land heeft ook Ecuador een aantal grote steden. De grootste stad is Guayaquil, echter de hoofstad is Quito. Met haar onder andere historische steden en rijke geschiedenis van Inca’s staat Ecuador inmiddels op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. De huidige presidentiële republiek heeft een groot spoor achtergelaten in de wereldgeschiedenis.

De geschiedenis van Ecuador gaat terug tot voor de 15^e eeuw. De Inca’s zijn erg belangrijk geweest voor Ecuador, maar voordat zij arriveerden, was het land gevuld met verschillende Indiaanse culturen. De meeste stammen woorden aan de kust en in de hooglanden. De twee belangrijkste stammen waren de Quitus en de Caras. Toen in de 15^e eeuw de Inca’s zich in Ecuador vestigden, breidde het rijk zich snel uit. Het centrum van het Incarijk was Cuzco. In de 16^e eeuw werd Ecuador veroverd door Spaanse conquistadores en is het voor zo’n 300 jaar een Spaanse kolonie geweest. De eerste stad die onafhankelijk werd was Guayaquil, toch werd niet meteen heel Ecuador onafhankelijk en is het land voor een korte tijd nog deel geweest van de Republiek Groot-Colombia. Pas in 1830 kreeg Ecuador de volledige onafhankelijkheid toen de Republiek Groot-Colombia uit elkaar viel. Vanaf deze tijd was het land erg onstabiel en had het veel verschillende leiders. Vandaag de dag is het een bloeiende, presidentiële republiek.

Het kleine, maar o zo veelzijdige landje Ecuador heeft alles. Van levende vulkanen tot prachtige watervallen in het Amazonegebied en van inheemse indianenstammen met gekleurde ponchos tot koloniale steden. Daarnaast nog door-de-bergen-dwalende lama’s en een jungle met apen. Ecuador heeft voor iedereen wel wat en je zult je er nooit vervelen. Het land kun je opdelen in vier zones: de Galapagoseilanden (die ook onderdeel zijn van Ecuador), de kust in het westen, het Andesgebergte in het midden van het land en het Amazoneregenwoud in het oosten.

Ecuador is één van de armste landen van Zuid-Amerika. Maarliefst 45% van de bevolking leeft onder de armoedegrens. Daarnaast is er veel analfabetisme, ondanks de gratis en overigens verplichte scholing voor kinderen van 6 tot en met 14 jaar. Vanwege de armoede verlaten kinderen vroegtijdig school om te gaan werken, een probleem dat in veel arme landen voorkomt. Maar ondanks de armoede is het een prachtig land met zeer vriendelijke en gastvrije mensen. Ecuador heeft toeristen ook wat moois te bieden; naast de grote steden Guayaquil, Quito (hoofdstad) en Cuenca zijn ook het Nationaal Park Sangay en de speciale Galapagoseilanden erg populair. Ecuador bruist en leeft, Ecuador heeft het allemaal!

Equador, de Spaanse benaming voor het woord Evenaar. Het land ligt dan ook op de nullijn die de wereld verdeeld in het noordelijk en zuidelijk halfrond. Het wordt omringd door Peru, Colombia en de Stille Oceaan. Het land heeft een bloeiende traditie van nationale feestdagen, festivals en feesten. Kleurrijke en uitbundige feesten komen maandelijks voor en horen bij de Equadoriaanse cultuur. Deze feestdagen staan vaak in het teken van de geschiedenis van het land. Elk jaar op 24 mei viert het Equadoriaanse volk zijn onafhankelijkheid en herdenkt het het verslaan van de Spanjaarden in 1822. Deze gebeurtenis is bekend als de ‘Slag bij Pichincha’.

• De Slag bij Pichincha is het laatste gevecht van de onafhankelijkstrijd tussen Spanje en Equador. Jaarlijks op 24 mei herdenkt het volk deze strijd en viert het hun vrijheid.
• De naam ‘Slag van Pichincha’ komt van de vulkaan Pichincha, die zich naast de hoofdstad Quito bevindt. Het gevecht vond plaats op de hellingen van de vulkaan, vandaar ook de naam.
• De festiviteiten op 24 mei bestaan uit optochten met kinderen of met militairen in de grotere steden. Door middel van deze optocht eren de Equadorianen de geschiedenis van het land en laten ze hun trots zien. Ook wordt er veel gefeest, gedronken en vooral genoten van de vrije dag.

Equador werd voor het eerst veroverd door de Spanjaarden in 1534 onder leiding van Francisco Pizarro. Zij stichtten de stad ‘Muy noble y muy leal ciudad de San Francisco de Quito’ de zeer hoogstaande en zeer loyale stad van Sint Fransiscus van Quito, wat nu de huidige hoofdstad Quito is. Door de Spaanse bezetting groeide Quito tot een stad met meer dan 10.000 inwoners. Ondanks de groei riep de stad in 1809 voor het eerst onafhankelijkheid uit.

De slag van Pichincha dateert terug uit het jaar 1822 toen de Equadoriaanse onafhankelijkheidsstrijders het Spaanse leger versloegen op de hellingen van de vulkaan Pichincha. Deze vulkaan bevindt zich naast de hoofdstad Quito op 3500 meter boven de zeespiegel en is nog steeds actief. Na deze militaire overwinning sloot het land zich aan bij de republiek Groot-Columbia tot 1830, toen viel de republiek uit elkaar. Officieel werd Equador dus een onafhankelijke republiek in 1830, maar het equadoriaanse volk beschouwt 24 mei als de echte onafhankelijkheidsdag.

Op 24 mei in Equador

Op 24 mei is dan ook heel Equador en ook de tropische Galapos-eilanden in een feeststemming. Schoolkinderen lopen in hun schooluniform optochten door de kleinere steden en eren de geschiedenis van het land. In de grotere steden zijn er militaire parades en die worden bekeken door toeristen, bezoekers en de equadoriaanse bevolking zelf. Op de Galapos Eilanden is een speciale optocht. Deze optocht wordt ook gelopen door schoolkinderen in uniform, maar de student met het hoogste gemiddelde krijgt het privilege om de Equadoriaanse vlag dragen. Dit is een hele eer en er wordt dan ook heel het jaar voor gewerkt.

De onafhankelijkheidsdag van Equador is niet de meest fascinerende feestdag van het land, maar het laat wel de geschiedenis van het land zien en de trots van de bevolking. Het is een perfecte kans om je tussen de lokale bevolking te mengen en als je toch door Equador of de Galaposeilanden reist tijdens deze dag, zoek een gaatje in je reisplanning en stop even om van deze historische dag te genieten.

Een van de bekendste culturen uit Midden Amerika is de cultuur van de Maya. Wie kent de Mayakalender of Chitzen Itza niet. Dit zijn slechts enkele van de indrukwekkende bouwwerken uit de Mayabeschaving. Het Mayarijk strekte zich uit van het Zuiden van Mexico tot het Noorden van Centraal Amerika.

De Mayacultuur is ontstaan rond 2000 voor Christus. Het hoogtepunt van de Mayacultuur was van 250 tot 900 na Christus. Echter na deze periode groeide het rijk nog verder. Pas in de 9e eeuw raakte de Mayacultuur in het centrale laagland in verval. De oorzaak hiervan waren de oorlogen en doordat de landbouw de gevraagde opbrengst niet meer aan kon door de heersende droogte. Door deze omstandigheden verplaatste de Mayacultuur zich naar de randen van het Mayarijk. In het noorden van het Mayarijk bloeiden de steden nog tot in de 15e eeuw. In 1450 viel het Mayarijk uiteen en werden de stadstaten vervolgens in 1520 veroverd door de Spanjaarden die gebruik maakten van de rivaliteit tussen de Mayasteden.

De Mayabeschaving bestond uit 8 á 9 miljoen Maya's. Hoewel de Mayacultuur erg veranderd is leven er nog steeds Maya's in Midden Amerika. Op de dag van vandaag leven ze veelal in Guatemala. Een van de kenmerken uit de Mayacultuur is de kleding die men draagt. Men draagt vrijwel altijd felgekleurde kleding waarvan met de stof zelf weeft. De geweven capes en jurken zijn voor toeristen ook een leuk souvenir en leveren zo geld op voor de Maya's.

De Mayakalender

De Mayakalender is misschien wel het bekendste onderdeel van de Maya cultuur. De Mayakalender bestaat uit drie delen; de Haab, de Tzolken en de Lange Telling. Deze drie worden samen gebruikt en vormen samen de gehele Mayakalender. De Haab bestaat uit 365 dagen, en 19 maanden. 18 Maanden bestaan uit 20 dagen en 1 maand bestaat uit 5 dagen. De Haab is vergelijkbaar met de kalender zoals wij hem kennen. Om religieuze dagen te bepalen gebruiken de Maya's een ander deel van de kalender, de Tzolkin. De Tzolkin bestaat uit 260 dagen opgedeeld in 20 periodes bestaande uit 13 dagen. Ondanks dat de Tzolkin niet gelijk loopt met de Haab begint deze kalender toch opnieuw nadat de kalender rond is. Het laatste deel van de Mayakalender is de Lange Telling. Deze wordt gebruikt voor langere perioden. De Lange Telling bestaat uit 2.880.000 dagen, wat gelijk staat aan 7885 zonnejaren. De Lange Telling is tevens het deel van de Mayakalender dat voorspelde dat de wereld in december 2012 zou vergaan.

Building peace in the minds of men and women. Dat is het doel van UNESCO. UNESCO creëert een werelderfgoedlijst met daarop alle bijzondere plekken van de wereld. Veel van deze prachtige en historische plaatsen zijn in Latijns-Amerika te vinden. Zeker de moeite waard dus om een keer een bezoekje aan te brengen als jij in Zuid-Amerika bent!

UNESCO is opgericht door de Verenigde Naties, er wordt hierbij gestreefd naar wereldvrede. De VN wil de leefomstandigheden van alle mensen op de wereld verbeteren. Ook streven zij ernaar om het ontwikkelen van universele waarden te stimuleren, op deze manier hopen zij een freedom of want en freedom of fear te bereiken.

UNESCO helpt mee aan dit streven door een werelderfgoedlijst te creëeren. Deze lijst is opgedeeld in 3 onderdelen. Namelijk; Natuurerfgoed, Cultuurerfgoed en gemend erfgoed, dit is een combinatie van Natuur en Cultuur erfgoed. Verder is er nog een aparte lijst van bedreigd wereld erfgoed. In totaal zijn er 962 werelderfgoederen, verspreid over 157 landen.

Latijns-Amerika zit vol met bijzondere plekken die op deze werelderfgoedlijst staan. 20 procent van alle Natuurlijke wereld erfgoederen die op UNESCO’s lijst staan, zijn te vinden in Latijns-Amerika en de Caribbean.  De meeste werelderfgoeden in Latijns-Amerika zijn te vinden in Mexico en Peru. Zo kun je in Mexico bezienswaardigheden zien zoals een van de nieuwe 7 wereldwonderen ‘Chichen Itza’. In Mexico vind je maar liefst 31 (!) plaatsen die op de werelderfgoedlijst staan. Kies maar uit!

Een van de meest belangrijke steden van de Maya’s was Chichen Itza. In de stad vind je de Piramide van Kukulcán (ook wel ‘el Castillo’ genoemd). De piramide is inmiddels al meer dan 1000 jaar oud en geweldig om een keer te bekijken! Er zijn nog veel meer ruïnes om te bekijken, wat miljoenen bezoekers aantrekt. Maar zo gek is dat ook niet, de stad en de monumenten zijn adembenemend en stralen nog alle historische charme van vroeger uit.

Ook in Peru zul je je zeker niet vervelen! Hier vind je 11 verschillende bezienswaardigheden die op de werelderfgoedlijst staan. Er zijn veel verschillende steden, historische eigendommen, parken en nog veel meer. Het meest besproke n wereld erfgoed van Peru is Cusco. Dit eeuwenoude dorpje was oorspronkelijk de hoofdstad van de inca’s.

Kortom: bekijk de werelderfgoedlijst maar eens goed en zoek een leuk plekje uit! Enjoy!