Zoals we allemaal wel weten is Spanje een land met een rijke cultuur... En dat de Spanjaarden daar trots op zijn is ook goed te merken! Er zijn vele werelderfgoeden te vinden en de Spaanse geschiedenis kent vele literatuurschrijvers en kunstenaars. De Spaanse cultuur is niet alleen in Spanje merkbaar, door de kolonisatie is een groot deel van Zuid-Amerika ook sterk beïnvloed door de Spaanse cultuur!

Met de Spaanse cultuur bedoelen we de taal, de geloofsovertuiging en de Spaanse geschiedenis. Maar natuurlijk worden hier ook de gebruiken mee bedoeld zoals de vele feestdagen en fiësta´s, het houden van een siësta en een hoog aanzien voor de familie. Het Spaanse eten kan ook zeker niet ontbreken in dit lijstje! De grote verscheidenheid aan worsten zoals chorizo, jamón ibérico of jamón serrano zijn typerend voor de Spaanse cultuur, evenals de paella, gazpacho en de tortilla de patatas. Kenmerkend voor de Spanjaarden is dat ze een ´tranquila-mentaliteit´ hebben, rustig aan!

De Spaanse geschiedenis laat zien hoe de Spanjaarden hun cultuur hebben doorgegeven aan andere landen. Toen Spanje kolonies stichtte in veel landen in Zuid-Amerika tussen 1492 en 1898, werd ook de Spaanse cultuur overgebracht. In totaal bestond het Spaanse rijk uit delen in Amerika, Europa, Azië, Oceanië, en Afrika. Spanje heeft ook haar sporen in Nederland achtergelaten, denk maar aan het Wilhelmus: ´´...den koning van Hispanje heb ik altijd geëerd...´´.

Beroemde kunstenaars uit de Spaanse geschiedenis zijn onder andere Gaudí, Diego Velázquez, Pablo Picasso, El Greco en Francisco de Goya. De werken van deze kunstenaars zijn te bezichtingen in onder andere Barcelona en Madrid (aanrader in deze stad is het Prado museum). Maar ook in Sevilla waar Diego Velázquez geboren is, is veel te bezichtigen. Net zoals het Picasso museum in Málaga. Maar, niet alleen in Spanje is de Spaanse kunst te bewonderen. De Spaanse kunst is wereldberoemd en daarom overal terug te vinden.

Uiteraard zijn het niet alleen de schilders die de Spaanse cultuur zo sterk hebben gemaakt. Beroemde schrijvers uit de Spaanse literatuur zijn Luis de Gongora, Antonio Machado, Fernanado de Rojas, Pablo Neruda en Miguel de Cervantes, bedenker van het bekende verhaal over Don Quijote. Zij hebben stuk voor stuk een belangrijke rol gespeeld in de Spaanse literatuur.

Werelderfgoeden in Spanje vind je op vele plaatsen. Typisch zijn de oude centrums, universiteiten en kathedralen. Zo kun je een bezoek brengen aan de oude stad van Salamanca, het historisch centrum van Córdoba of in Madrid aan het klooster en de plaats van het Escorial. Ook de moeite waard zijn het Alhambra, Genralife en Albaicín in Granada.

De Spaanse Inquisitie duurde van 1478 tot 1834. De definitie van inquisitie luidt als volgt: “Een rechtbank van de Rooms-katholieke Kerk, belast met de opsporing, het onderzoek en het opleggen van straffen aan ketters.”

De definitie van Spaanse Inquisitie is toch net wat anders en luidt als volgt: “De Spaanse Inquisitie is in 1478 opgericht met als doel de katholieke orthodoxie te handhaven. Deze werd pas in 1834 afgeschaft tijdens het bewind van de Spaanse katholiekse vorstin Isabella II. De inquisitie werd gebruikt om de mensen religieuze eenheid op te leggen, daarmee werd de inquisitie een politiek machtsmiddel”.

Het christendom was in de vroegere eeuwen het bekendste geloof dat vele volgelingen had over de hele wereld. Vele katholieke vorsten wilden het christendom behouden en wilden iedereen die iets anders geloofde overtuigen voor het christendom, als degene dit niet wilde werd hij/zij vervolgd.

Gevangenneming

Nadat iemand gevangen was genomen werd de zaak onderzocht door “calificadores”. Deze waren verantwoordelijk of iemand schuldig werd bevonden van ketterij of niet tijdens de Spaanse inquisitie. Als dit het geval was dan werd de persoon gevangen genomen. Soms kwam het voor dat de “calificadores” mensen in preventieve hechtenis namen. Deze periode kon in sommige gevallen twee jaar lang duren. Ook werd de gevangene niet verteld wat de aanklacht was, in de meeste gevallen wisten ze jarenlang niet waarvan ze werden beschuldigd. De gevangenen konden tijdens hun gevangenschap hun cel niet uit, alles werd geïsoleerd. In 1483 werden strengere inquisitoren aangewezen en vanaf dat moment werden in alle hoofdplaatsen geloofsrechtbanken opgericht, de gevangenissen kregen de naam heilige huizen (casas santas).

Proces

Het proces zelf bestond uit een paar hoorzittingen met zowel de aanklager als de beschuldigde die zelf beiden hun verhaal mochten doen aan de inquisitoren. De beschuldigde kreeg iemand uit het tribunaal toegewezen  die de beschluldigde moest adviseren om de waarheid te vertellen. Ook was er een ambtenaar aanwezig die notules bijhield. De beschuldigde had twee mogelijkheden om zichzelf te verdedigen tijdens de Spaanse Inquisitie; allereerst het vinden van een getuige in zijn voordeel (abonos), of ten tweede het aantonen van ongeloofwaardigheid van de aanklagende (tachas).

De Spaanse inquisitie is nooit echt geïnteresseerd geweest in de heksenjacht. Hier waren twee redenen voor, ten eerste omdat de katholieke kerk al voldoende zondebokken had aan de Joden en de Moslims, en ten tweede omdat het christendom meer vijanden had buiten het christendom dan binnenin het christendom (als ketters en later heksen).

Het einde van de Inquisitie

Het einde van de Spaanse inquisitie was in 1843, maar eigenlijk was het al niet meer actief sinds 1700. Toen de katholieke vorst el Borbón op de Spaanse troom kwam was er al een einde aan de Spaanse Inquisitie gekomen.

Precieze cijfers over het aantal processen en uitslagen tijdens de Spaanse Inquisitie zijn nooit helemaal achterhaald, omdat veel documenten verloren zijn gegaan. In de meest gruwelijke jaren van de Spaanse Inquisitie waren er ongeveer 44.000 processen. Volgens documenten eindigde 1.6% met een terdoodveroordeling (700 mensen).

Veel mensen zijn er omgekomen tijdens de jaren van de Spaanse Inquisitie. Vandaag de dag zijn er nog steeds groepen actief die de inquisitie ideologie willen voortzetten. Gelukkig kunnen we elkaar ook respecteren vandaag de dag, maar het onderwerp “geloof” zal altijd gevoelig liggen in de politiek en daarbuiten.

De Bank van Spanje ook wel Banco de España genoemd is de centrale bank van Spanje. Deze Spaarbank is deel van het Europees Stelsel van Centrale Banken. Het hoofdgebouw van Banco de España staat in Madrid. Het nabij gelegen metrostation in Madrid is vernoemd naar de bank en heet ook Banco de España.

De bank werd opgericht door de Frans-Spaanse bankier Francisco Cabarrús en de koning Carlos III in 1782 onder de naam Banco Nacional de San Carlos. Na de Franse Revolutie en Napoleontische oorlogen had de Spaanse staat een schuld opgebouwd van meer dan 300 miljoen Real. Om deze schuld te betalen vestigde de minister van financiën in 1829 een fonds van ongeveer 40 miljoen Real waarmee de bank binnen Madrid haar eigen bankbiljetten kon uitgeven. Samen met deze nieuwe aanwinst veranderde weer de naam, deze keer in Banco Español de San Fernando.

Een paar maanden na het uitbreken van de Spaanse Burgeroorlog werd bijna het grootste deel van de goudreserves naar Moskou gebracht om hiervan wapens te bekostigen (Moskougoud). Dit was bij elkaar ongeveer 510 ton goud dat weggehaald werd bij de bank.

In 1844 vestigde zich een andere bank genaamd Banco de Isabel II. Na drie jaar fuseerde de Banco Español de San Fernando met Banco de Isabel II, hierbij behield deze haar naam. In 1856 werd de naam veranderd naar de huidige naam van de Spaanse spaarbank, Banco de España. Bijna 20 jaar later kreeg de Banco de España het alleenrecht op het uitgeven van de Spaanse bankbiljetten. In 1962 werd de Banco de España officieël genationaliseerd door Generaal Franco. De Spaanse centrale bank heeft ook nog een grote kunstcollectie met schilderijen van onder andere Picasso en Goya.

Buiten de centrale bank van Spanje heb je ook nog regionale banken, de twee grootste zijn dan ook Santander Central Hispano en het BBVA. Buiten deze regionale banken vind je nog ongeveer 30 andere banken die alleen landelijk opereren.

Sinds de bank niet meer verantwoordelijk is voor het monetaire beleid van Spanje, geeft het op de dag vandaag de Spaanse overheid advies op economisch en monetair terrein. Hierbuiten geeft de bank van Spaanse ook eurobiljetten en munten uit. De bank van Spanje overziet het Spaanse banksysteem en beheert de eigen valuata- en edelmetaalreserves. Het monetaire beleid ligt in handen van de Europees Centrale bank samen met de EMU (Economische en Monetaire Unie). Sinds 2006 is de gouveneur van de bank Miguel Ángel Fernández Ordóñez. Miguel is een econoom en politicus die door de Spaanse overheid benoemd is voor deze functie.

Vandaag de dag doet Spanje er alles aan om uit de financiële crisis te komen. Tot op heden lijkt dit nog niet echt te lukken waardoor de consumenten geen vertrouwen meer hebben in de banken en hun Spaanse banksysteem. Banco de España gaat een moeilijke tijd tegemoet waarin veel bezuinigd moet gaan worden om het hoofd boven water te houden.

De Spaanse monarchie heeft net als Nederland een koninklijke familie. De huidige Spaanse koning Juan Carlos is in ballingschap geboren omdat er een burgeroorlog aan de gang was van 1936-1939. Spanje heeft een periode gekend van dictatuur onder generaal Franscisco Franco na de burgeroorlog van 1939-1975. Na Francisco Franco kwam Juan Carlos aan de macht, en tot op de dag van vandaag is hij de koning van Spanje.

De koning van Spanje Juan Carlos woont samen met koningin Sofia in hun paleis, Palacio de la Zarzuela, in het noorden van Madrid. Juan Carlos wilde nooit een dictatuur als Franco, daarom herstelde hij de democratie in Spanje. In 1981 kreeg Juan Carlos veel respect doordat hij een militaire staatsgreep voorkwam. Sindsdien zijn alle Spanjaarden trots op hun koning.

De Spaanse koninklijke familie van koning Juan Carlos en koningin Sofia bestaat uit drie kinderen (Infanta Elena (1963), Infanta Cristina (1965) en kroonprins Felipe (1968)) en acht kleinkinderen. Felipe is kroonprins omdat een man voorrang heeft op een vrouw voor de troon. Dit zal echter in de toekomst veranderen aangezien de kroonprins samen met Letizia Ortiz Rocasolano al twee dochters heeft (infanta Leonor en infanta Sofia).

De Spaanse kroonprins Felipe had een paar slechte relaties achter de rug voordat hij was verloofd met de televisiejournaliste Letizia. Dit is echter de eerste keer in Spanje dat een gewoon burgermeisje trouwt met een toekomstige Spaanse koning en zij koningin van Spanje zal worden. Prinses Letizia staat ook bekend om haar modebewuste kledingstijl en haar altijd bijzondere schoenen. Binnenin de Koninklijke Familie is Infanta Elena sinds een paar jaar gescheiden, maar heeft samen met haar ex-man twee kinderen (Felipe Juan en Victoria Federica). Infanta Cristina is getrouwd met Iñaki Urdangarin Liebaeert, samen hebben zij vier kinderen (Valentin, Pablo Nicolas, Miguel en Irene).