De Spaanse Turrón

Er bestaan een aantal prachtige verhalen over de herkomst van de turrón. Één van de meest fascinerende is misschien wel het verhaal over een koning van de Spaanse stad Jijona. Hij wilde graag zijn nieuwe Scandinavische vrouw, die heimwee had naar het sneeuwwitte landschap van haar geboorteland, gelukkig maken en daarom plantte hij duizenden amandelbomen rondom het kasteel. Wanneer de bomen bloeiden, herinnerde de prachtige witte bloesem zijn vrouw aan de sneeuw van thuis. Ondanks het prachtige romantische verhaal, is het toch waarschijnlijker dat de turrón een afgeleide is van Moorse tradities uit de 15^e eeuw in Jijona. Door de jaren heen is de turrón verder ontwikkeld tot de vorm waarin we het nu kennen.

Volgens de Spaanse traditie wordt turrón alleen met kerst gegeten. Deze eenvoudige samenstelling van slechts drie ingrediënten (honing, amandelen en eiwit) is één van de meest populaire kerst traktaties in Spanje. Elk jaar van half december tot begin januari eten de Spanjaarden ongeveer 30.000 ton turrón.

Drie Soorten Turron

Vandaag de dag zijn er drie soorten turrón die de ´Beschermde Geografische Aanduiding´ (BGA) status hebben verdiend. Deze status erkent de kwaliteit van de producten, alsmede de geografische, culturele en historische band die ze hebben met het gebied waar ze worden gemaakt en met de ingrediënten waaruit ze bestaan. Deze drie types zijn de Turrón de Alicante, de Turrón de Jijona en de Turrón de Agramunt.

Turrón de Alicante

Dit is het originele recept dat alleen bestaat uit honing, amandelen en eiwitten, maar soms ook suiker kan bevatten. In het gebied rond Jijona (en Alicante) wordt het in ieder geval al gemaakt sinds de 15e eeuw. Het wordt bereid door honing te koken en vervolgens suiker en opgeklopt eiwit toe te voegen en tenslotte worden geroosterde en gepelde amandelen bij het mengsel gevoegd. Het resultaat is een mengsel dat wordt gemengd met grote houten lepels tot de meester turrón maker beslist dat het klaar is. Het mengsel wordt vervolgens in vormen gegoten, afgedekt met een dun wafeltje, in repen gesneden, afgekoeld en vervolgens verpakt.

Turrón de Jijona

Dit recept is iets jonger dan de versie uit Alicante. Het verscheen rond de 16e eeuw en er wordt verondersteld dat het is ontwikkeld als een zoeter alternatief voor kinderen en ouderen of als een antwoord op het toen zeer populaire marsepein. De bereiding van deze turrón is vergelijkbaar met die van de  turrón uit Alicante. Eerst wordt de honing gekookt dan worden suiker en opgeklopte eiwitten toegevoegd en met elkaar vermengd. Vervolgens worden de geroosterde en gepelde amandelen en het honing en eiwit mengsel in een molen gemaald en worden alle ingrediënten tot een soort deeg gedraaid. Dit deeg wordt vervolgens overgebracht naar een andere molen, een zogenoemde boixet, die van onder verwarmd wordt en een grote staaf heeft die in de maalmachine op en neer gaat. De tijd die hier aan wordt besteed zorgt voor de rijke smaak van de turrón. Wanneer dit gedaan is wordt het romige en zachte deeg in mallen gezet om één of twee dagen af te koelen, vervolgens wordt het in repen gesneden en verpakt.

Turrón de Agramunt

Deze soort turrón komt uit Catalonië en vindt zijn herkomst een paar honderd jaar terug. Het wordt bereid door honing te koken en het toevoegen van stijf geslagen eiwit, met of zonder suiker. Dan worden geroosterde en gepelde hazelnoten (of soms amandelen) door het mengsel heen geroerd tot het gelijkmatig vermengd is. Het mengsel wordt vervolgens op een met meel bestoven tafel geschept en gevormd tot ronde tabletten die tussen wafels worden gedrukt.

De turrón traditie en de makers hiervan zorgen ervoor dat er ieder jaar weer nieuwe smaken worden uitgevonden. De nieuwe recepten zijn zowel spannend als innovatief. De turrón de Alicante kan bijvoorbeeld geheel of gedeeltelijk worden bedekt met chocolade of gekonfijt fruit en / of andere noten bevatten of op smaak worden gebracht met kokos, truffel, etc. De turrón de Jijona bevat soms ook eigeel of marsepein en ook de turrón de Agramunt kan met chocolade of gekonfijte plakjes fruit bedekt worden of ze zijn gevuld met brownie, in kirsch geweekte kersen of pralines. Alle combinaties zijn mogelijk en daarom worden veel van de bekende turrón makers ook wel artistieke, culinaire genieën genoemd.

Vanwege het korte turrón seizoen, proberen bedrijven hun bedrijfsactiviteiten uit te breiden door de marketing van hun producten ook buiten de Spaanse en Latijns-Amerikaanse grens door te voeren. Dit heeft tot enig succes geleid in landen als Groot-Brittaninië, Duitsland, Frankrijk en het Verre Oosten. In een poging om ook de Spanjaarden te overtuigen om de traktatie buiten het seizoen te kopen komen bedrijven met verschillende ideeën voor de marketing van hun kostbare turrón. Zo heeft het bedrijf Pablo Garrigós Ibáñez een boetiek geopend die cupcakes, muffins, ijs en koekjes verkoopt, allemaal met de smaak van turrón. Ook een ander bedrijf, Almendra y Miel, opende een winkel, gericht op de verkoop van hun beste turrón in luxe elegante zwarte dozen en als geschenksets. Bij een evenement worden drankjes geïntroduceerd die turrón als ingrediënt bevatten; wat vind jij bijvoorbeeld van een ´Chocolade Jijona Turrón´ met turrón truffel schuim en een vleugje ananas, of misschien de ´Red Fruit Fusion´ met witte chocolade, turrón truffel schuim en kokos?

De turrón bedrijven zijn inderdaad creatief en innovatief en ze zullen dan ook zeker nieuwe smaken en ideeën blijven introduceren tot ze erin geslaagd zijn om de populariteit van deze heerlijke traktatie over de hele wereld te verspreiden. In de tussentijd, genieten wij gewoon van deze eenvoudige maar geweldige traktatie.