Chocolade, hetgeen dat naar verluidt al 4000 jaar oud is en teruggaat naar de pre-historische ‘Theobroma’ cacaoboom uit de tropische regenwouden van Zuid-Amerika, is niet altijd de wereldwijd geliefde, zoete traktatie van de moderne tijd geweest. Het was eerder een bittere, doch luxe drank die uitsluitend werd gedronken door welgestelde leden van de gemeenschappen van de oude Olmeken, de Maya’s en de Azteken. De geschiedenis van chocolade is voor velen onbekend, zoals het feit dat dankzij de reizen van Spaanse kolonisten in de 15^e en 16^e eeuw de massaal gewaardeerde cacaobonen naar Europa werden gebracht. Dit werd in eerste instantie ontwikkeld als een heet Spaanse drankje met een zoete smaak en is geleidelijk aan uitgegroeid tot de verrukkelijke versnapering die vandaag de dag wereldwijd door miljoenen mensen geconsumeerd wordt.

• De cacaobonen werden vroeger als betaalmiddel gebruikt, mensen betaalden er zelfs hun belastingen mee.
• Gouden bekers waaruit de chocoladedrank genuttigd werd, werden al na het eerste gebruik weggegooid om de waarde van de drank te blijven eren.
• Met dank aan de Spaanse kolonisten is chocolade nu wereldwijd verkrijgbaar en overal populair.

De Geschiedenis van Chocolade

Zowel de Maya’s als de Azteken beschouwden deze cacaobonen als zeer waardevol. Ze werden dan ook gebruikt als een vorm van valuta bij beide gemeenschappen en de Azteken betaalden zelfs belastingen aan hun keizers in de vorm van deze schijnbaar ongelooflijk kostbare bonen.

Hoewel de chocolade, of liever gezegd de cacaobonen die gebruikt worden om chocolade te maken, meestal beschouwd worden als een consumptiegoed, kreeg het een aanzienlijk grotere rol bij de Maya’s en de Azteken. Niet alleen werden de bonen als betaalmiddel gebruikt, ook hadden ze goddelijke krachten gekregen van de goden van de eerste bewoners van Latijns-Amerika, die ze gebruikten in religieuze rituelen. Als een teken van liefde voor de goddelijke schepping van de Azteekse god Quetzalcoatl werden de bonen uitgewisseld tussen bruid en bruidegom tijdens de huwelijksceremonies van de Maya’s. De Azteekse god zou namelijk zogenaamd uit de hemel gekomen zijn om de gestolen cacaoboom uit het paradijs weer terug te krijgen. De bonen werden oprecht gekoesterd door de twee pre-Colombiaanse beschavingen.

Naast hun financiële en religieuze functies werden de bonen echter ook gebruikt op de meer algemeen bekende manier. De bonen waren het belangrijkste ingrediënt van een dik, koud, ongezoet drankje en produceerden een chocoladedrank die zo waardevol werd geacht dat de oude elite, die bevoorrecht genoeg waren om het te drinken, de gouden bekers waaruit het werd gedronken al na het eerste gebruik weggooiden.

De vele, en soms bizarre, manieren van het gebruik van chocolade zette zich in de 16^e eeuw ook voort in Spanje. Volgens de Spaanse kolonist Hernán Cortes was chocolade in eerste instantie bedoeld als medicijn. Chocolade was een zeer gewaardeerde oplossing voor het genezen van de zieken; het werd voorgeschreven aan patiënten die lijden aan koorts, indigestie en algemene, lichamelijke pijn. De Spaanse geestelijken erkenden de voedingswaarde van chocolade, aangezien het werd aanbevolen als aanvulling tijdens het vasten. De Spaanse aristocratie was echter niet blij met het feit dat de zieken konden genieten van de rijke chocoladedrankjes en, net zoals de Azteekse keizers vóór hen, haalden zij veel plezier uit hun voorrecht om nieuw-gezoete, op suikerriet gebasseerde, rijke drank te kunnen consumeren.

Chocolade in Spanje

Toen het in de 19^e eeuw eindelijk als etenswaar gezien werd, met dank aan de culinaire expertise van de Engelsman Joseph Fry, begonnen de stukjes chocolade zich geleidelijk aan te verspreiden. Chocolade in Spanje is echter nog steeds het meest bekend in de vloeibare vormen churros y chocolate en chocolate caliente. Het proeven van de smaak van de Spaanse chocolade blijft een populaire toeristische activiteit. Als de Spaanse kolonisten de chocolade meer dan 5 eeuwen geleden niet per ongeluk hadden ontdekt, was dit verrukkelijke product misschien wel voor altijd een Latijns-Amerikaans geheim gebleven.

Barcelona 2014

Dit jaar op 11 september bestaat de Catalaanse stad Barcelona 300 jaar. De viering staat in Spanje bekend onder de naam ‘Tricentenari’, letterlijk vertaald ‘driehonderdste verjaardag’ en highlight de belangrijkste gebeurtenissen die in de geschiedenis van Barcelona in 1714 in de maand september plaatsvonden. In samenwerking met de Catalaanse regering heeft de gemeenteraad evenementen, debatten, seminars, wandelroutes, artistieke tentoonstellingen en officiële vieringen georganiseerd om het Barcelona van de 18^e eeuw te herontdekken.

• Dit jaar een stedentrip naar Barcelona? Waan je in het Barcelona van de 18^e eeuw en ontdek de stad in een ander perspectief.
• De driehonderdste verjaardag van de Catalaanse stad wordt uitgebreid gevierd door een breed scala aan activiteiten.
• De bedoeling van de viering is om te laten zien hoe Barcelona er 300 jaar geleden uit zag en hoe groot de impact was van de heftige gebeurtenissen op 11 september 1714.

Barcelona in de 18^e eeuw was een opgewekte en dynamische stad die ernaar streefde om weer een welvarende stad te worden. Na het overlijden van de kinderloze koning Carlos II in 1700, riep keizer Karel V zich uit tot kandidaat voor de kroon van de Spaanse monarchie. Helaas had Carlos II, Filips V als zijn opvolger genoemd, wat leidde tot de Spaanse Successieoorlog. Tijdens deze oorlog was het Catalonië, die Carlos II steunde tegen het Castiliaans-Spanje, dat Filips V steunde. Na 13 maanden, viel de stad Barcelona door de Franse en Spaanse legers op 11 september 1714 en nam Catalonië de stad over. Tegenwoordig is dit een Nationale Feestdag van Catalonië, ‘Diada Nacional de Catalunya’ en wordt de meest dappere nederlaag in de geschiedenis van Barcelona herdacht.

Na de val van Barcelona begon het enorme ‘Castilinisation´: het Castiliaans werd in elk officiële document vervangen door het Catalaans en er kwamen geplande woningbouwprojecten. Door de bouw van het nieuwe kasteel, waar zich nu het Ciutadella park bevindt, werden de inwoners van de wijk 'La Ribera' verbannen en gehuisvest in 'La Barceloneta'.

Nu, in het Barcelona van 2014, zijn deze evenementen toegankelijk voor het publiek door de opening van de indrukwekkende markthal 'Born Centre Cultural', een nieuw archeologisch cultureel centrum waar exposities worden gehouden. Hier zijn een paar tentoonstellingen die in het teken staan van de Tricentenari. Tijdens een stedentrip in Barcelona is het leuk de ‘Mercat del Born’ te bezoeken en om de enorme plattegrond van 18 bij 14 meter van Barcelona uit 1714 te bekijken. Deze staat tussen het ‘Parc de la Ciutadella’ en ‘Arc de Triomf’. Op deze plattegrond zijn de belangrijkste punten van het oude Barcelona te zien en door middel van een mobiele applicatie ontvang je informatie over de historische plaatsen. Ook zullen Barcelonese topkoks typische Catalaanse gerechten uit de 18^e eeuw bereiden. Ben je dit jaar in Barcelona te vinden? Neem dan een kijkje in het Barcelona uit de 17^e eeuw en zie de stad vanaf een geheel ander perspectief!

“In een plaats in La Mancha, waarvan ik me de naam niet herinner, woonde niet zo lang geleden een ridder...” De bekende eerste zin van de Spaanse roman ‘El ingenioso hidalgo Don Quijote de la Mancha’. In het Nederlands vertaald betekent dit: ‘De Vernuftige Edelman Don Quichot van La Mancha’. Een boek over een oude grijze man die door het lezen van veel boeken over ridders denkt dat hij zelf een ridder is.

• De schrijver van Don Quichot, Cervantes, is begonnen met het schrijven van de roman toen hij in de gevangenis zat wegens onbetaalde schulden. Daarnaast werd hij el manco de Lepanto (de gebrekkige van Lepanto) genoemd toen hij in een gevecht tegen de Ottomanen in de Slag bij Lepanto (1571) zijn linkerhand zo verwondde dat die voorgoed verlamd bleef.
• De moedige ridder Don Quichot heet eigenlijk Alonso Quijano, maar dat vond de ridder niet heldhaftig klinken dus ging hij op avontuur met zijn nieuwe naam.

Miguel de Cervantes

Miguel de Cervantes Saavedra is geboren in Alcalá de Henares op 29 september 1547 en overleden in Madrid op 23 april 1616. Hij was een van de belangrijkste roman-/toneelschrijvers uit de Spaanse literatuur. Cervantes had geen makkelijk leven, want hoewel hij katholiek was, maakte zijn deels joodse afkomst het hem niet makkelijk in het Spanje van de Katholieke Reformatie. Hij vertrok naar Italië waar hij enkele elegieën uitbracht en meevocht in het Spaanse leger tegen het Ottomaanse Rijk. Toen hij in 1575 wilde terugkeren naar Spanje werd hij voor 5 jaar gevangen genomen door kapers uit Algiers. Alsof één keer in gevangenschap niet genoeg is, werd hij in 1597 weer gevangen genomen, maar dit keer voor onbetaalde schulden. Hij besloot een verhaal te gaan schrijven tijdens zijn gevangenschap: het boek over Don Quichot en de windmolens is dus geschreven in een gevangenis! Hij bracht het eerste deel van het boek (‘De Vernuftige Edelman Don Quichot van La Mancha’) in 1605 uit. Hoewel dit boek succesvol was, is Cervantes gestorven in armoede nadat hij in 1615 het tweede deel van het boek uitbracht.

Alonso Quijano, een oude, grijze man die enorm veel van boeken en verhalen over ridders hield. Hij las er zo veel, dat hij op een dag het gevoel had zelf een ridder te zijn. Vergezeld door Sancho Panza, een kleine, dikke, analfabetische boer met als grootste interesse eten en meegelokt door de aantrekkelijke belofte van een eiland, ging Alonso onder de naam Don Quichot van La Mancha op dwaaltocht door het platteland van Spanje. Zijn doel? Het rechtzetten van alle soorten onrecht en door zijn goede daden beroemd worden. Don Quichot op zijn paard Rosinante en Sancho Panza op een te kleine ezel voor deze dikke boer. Het avontuur was begonnen! Het bekendste deel uit het boek is natuurlijk het deel waarin de dappere ridder het gevecht met de reuzen aangaat. Terwijl Sancho Panza nog luidkeels roept dat het windmolens zijn en dat het vechten zinloos zal zijn, gaat Don Quichot vol goede moed en met volle vaart op de reuzen af. “Vlucht niet, blode en lage schepsels! Eén enkele ridder is het, die u aanvalt.” Hij steekt zijn lans in een wiek en wordt meteen meegesleurd. Zwaargehavend rolt de ridder het veld in. Deze keer had hij verloren, maar de volgende keer zal hij ze verslaan. En ze vervolgden de weg naar Puerto Lápice, want daar zouden ze op vele, wisselende avonturen stuiten.

2-Euromunten

Leuk om te weten is dat op 30 juli 2005 er een munt uit is gegeven ter gelegenheid van ‘400 jaar Don Quichot’. Het is de landen die lid zijn van de Europese Unie namelijk toegestaan speciale 2-euromunten uit te geven ter gelegenheid van bijzondere gebeurtenissen. De oplage was 8.000.000 munten, dus wie weet kom je er één tegen.

De Spaanse vlag

De Spaanse vlag is waarschijnlijk een van de meest opvallende vlaggen van de Europese landen. De Spaanse vlag heeft ervoor gezorgd dat de kleuren geel en rood worden gezien als de nationale kleuren van Spanje.

De huidige Spaanse vlag is in gebruik genomen op 19 december 1981. De vlag bestaat uit twee rode stroken en één gele strook. De gele strook is even hoog als de twee rode stroken samen. De kleuren rood en geel worden al sinds 1785 gebruikt op de vlag van Spanje en zijn gekozen omdat volgens koning Karel III deze kleuren op zouden vallen.

Europese vlaggen

De meeste Europese landen hebben namelijk wit als basiskleur voor hun vlag. Vooral in tijden van oorlog konden deze kleurovereenkomsten voor veel verwarring zorgen. Dit is ook de reden dat Karel III ervoor koos om de gele en rode banen verschillende hoogtes te geven.

De wapen van Spanje

Op het linkerhelft van de gele strook is het wapen van Spanje afgebeeld. Dit wapen heeft in de afgelopen eeuwen veel veranderingen ondergaan. Tot 1981 werd het wapen namelijk gesierd door een adelaar. Het wapen van Spanje bestaat uit 8 verschillende onderdelen. Links bovenin het wapen is een gele toren te zien die symbool staat voor de regio Castilië. Rechtsboven is een gekroonde leeuw te zien die symbool staat voor de regio León. De vier rode banen links onderin staan symbool voor Aragon. De gouden ketting met de smaragd rechts onderin staat voor Navarra. De granaatappel in het midden onderin staat voor Granada. De drie lelies in het midden van het wapen symboliseren Bourbon, waar het koninklijk huis is gevestigd. Tot slot is het wapen gekroond met een kroon, wat de koninklijke kroon weerspiegeld.

De pilaren aan de zijkant van het schild worden ook wel de 'Zuilen van Hercules' genoemd, de vroegere naam van de Straat van Gibraltar. Het rode lint dat om de pilaren heen is gewikkeld, zegt 'plus ultra' wat betekent, 'verder voorbij'. Hiermee omvat het wapen van Spanje ook de voormalige Spaanse gebieden in Amerika.

De Spaanse vlag zonder het wapen wordt ook vaak gebruikt door de Spaanse burgers en wordt ook wel de civiele vlag genoemd. De vlag mag officieel niet tussen zonsondergang en zonsopkomst uitgehangen worden, echter vormen de Spaanse ambassades hier een uitzondering op.

Rond de 17e eeuw vond er in Spanje een invloedrijke periode plaats voor welvaart, handel wetenschap en cultuur. De Spaanse Gouden Eeuw wordt ook wel 'El Siglo de Oro' genoemd.

Spaanse Cultuur

In de 16e eeuw veroverde Spanje de nieuwe wereld en dit bracht het land veel prestige en rijkdom. Dit vormde het begin van de Spaanse Gouden Eeuw, 'El Siglo de Oro'. In die tijd was Sevilla de rijkste stad van het land, mede doordat in Sevilla de haven voor alle handel naar Amerika was. Tijdens de Gouden Eeuw werd Spanje geregeerd door de Habsburgers en tot 1645 onder andere door koning Philip II, Philip III en Philip IV. Onder het bewind van de Habsburgers moesten alle volkeren de Spaanse taal leren. Toen Philip III echter aan de macht kwam, begon het Habsburgse rijk zijn scheuren te vertonen en onder andere Nederland en Engeland toonde hun afkeer. Desondanks was Spanje in deze periode nog steeds één van de machtigste landen ter wereld.

De Spaanse cultuur daarentegen onderging een grote bloeiperiode in de 16e en 17e eeuw. Spanjaarden maakten zoveel grote werken op het gebied van kunst en letterkunde dat deze periode bekend staat als de Gouden Eeuw. Dit was ook de tijd van de barokliteratuur. Het was een duistere periode waarin pessimisme heerstte en men geloofde dat alleen de dood je van deze periode kon verlossen. Onder andere Velázquez schilderde meesterwerken tijdens de Spaanse Gouden Eeuw.

Toneel begon tijdens de Gouden Eeuw steeds populairder te worden. Bekende toneelschrijvers uit deze tijd zijn Félix Lope de Vega en Pedro Calderón de la Barca. Félix schreef 2000 toneelstukken die voornamelijk over eer en liefde gingen. Na zijn dood werd Pedro een van de bekendste toneelschrijvers. Zijn werken staan bekend om zijn religieuze drama over katholieke overtuigingen.

De dood van Pedro Calderón de la Barca in 1681 wordt vaak gezien als het einde van de Spaanse Gouden Eeuw. De Spaanse Gouden Eeuw was ook een succesvolle periode voor de bekende Spaanse schrijver Miguel de Cervantes. Hij schreef onder andere de moderne roman 'Don Quichot', één van de bekendste romans uit de Spaanse geschiedenis. Naast romans schreef Cervantes ook diverse toneelstukken. Miguel Cervantes speelde een grote rol in de Spaanse geschiedenis en dit is tot op de dag van vandaag nog terug te zien op de Spaanse euromunten van 10, 20 en 50 cent.

Toen de republikeinen in 1931 met een kleine meerderheid de verkiezingen won, kwam er een einde aan de Spaanse monarchie. Dit zorgde voor enkele conflicten in Spanje en er ontstonden sterke tegenstellingen tussen links (republikeinen) en rechts (nationalisten).

Na de verkiezingen in 1931 ontstonden er grote tegenstellingen tussen links en rechts. Uiteindelijk zorgde de kleine linkse meerderheid voor een zeer linkse grondwet tot ergernis van de nationalisten. In 1932 probeerden de nationalisten een staatsgreep uit te voeren, maar deze mislukte. In november 1933 vonden er nieuwe verkiezingen plaats en de rechtse partijen wonnen. Dit ging goed tot oktober 1934. Toen trad een zeer rechtse partij tot de regering toe en dit zorgde voor opstanden vanuit de linkse bevolking. De linkse leider riep een revolutie uit en tijdens deze opstand verklaarde Catalonië zich onafhankelijk.

De burgeroorlog was begonnen

In februari 1936 vonden er nieuwe verkiezingen plaats tussen de republikeinen en de nationalisten. Met een kleine meerderheid wonnen de republikeinen weer. In april dat jaar vonden er aanslagen plaats die werden opgeëist door rechtse groeperingen. De burgeroorlog was begonnen. Toen in juli 1936 de moord op José Calvo Sotelo plaats vond was dat de aanleiding voor het leger van Spaans Marokko om onder leiding van Francisco Franco op te rukken naar het Spaanse schiereiland. Al snel sloten Cadiz, Zaragoza, Sevilla en Burgos zich aan bij de nationalisten onder leiding van Franco.

De nationalisten kregen vrijwillige steun van Duitsland en Italië. De republikeinen kregen steun van Rusland. De nationalisten hadden een leger met een grote militaire achtergrond. Dit zorgde er dan ook voor dat in 1936 al 50% van het Spaanse schiereiland in handen was van de nationalisten. Vooral Baskenland en Catalonië waren lastig te overwinnen. In 1937 werd dan toch Bilbao overwonnen en in 1938 waren de nationalisten het meest succelvol, ze kregen Catalonië in handen. Alleen de grote steden Barcelona, Valencia en Madrid waren nog niet in nationalistische handen. Toen aan het einde van 1938 de Russen zich terug trokken was het nog maar een kwestie van tijd voordat de republikeinen overwonnen werden. In januari 1939 werd Barcelona overwonnen en in april dat jaar volgde ook Valencia en Madrid.

Guernica

Tijdens de burgeroorlog vond er een groot bombardement plaats in Guernica. Dit bombardement vond plaats onder leiding van Francisco Franco en kostte aan 1500 mensen het leven en er vielen 800 gewonden. Dit bombardement schudde heel West-Europa wakker. Pablo Picasso maakte een reusachtig schilderij van de stad Guernica. Picasso beeldde niet af hoe de stad eruit zag tijdens de oorlog. Picasso wilde het gevoel dat de mensen hadden tijdens dit bombardement overbrengen.

De oudste universiteit van Spanje is te vinden in Salamanca. Salamanca ligt in de gelijknamige provincie, op ongeveer 200 kilometer ten noordwesten van Madrid. De universiteit van Salamanca is niet alleen de oudste universiteit van Spanje maar is ook ,op de universiteit van Bologna na, de oudste van Europa.

• De universiteit van Salamanca is gesticht in 1218 door koning Alfons IX van Léon. Onder andere Christopher Columbus was professor aan deze universiteit.
• Naast een cursus Spaans zijn er nog tal van andere mogelijkheden om te studeren in Salamanca.
• In de facade van het hoofdgebouw van de universiteit bevindt zich een kikker, de legende zegt dat de studenten die hem vinden een voorspoedige studietijd tegemoet gaan.

Wat Salamanca nu zo’n geweldige studentenstad maakt is dat er onder andere het zuiverste Spaans wordt gesproken, het een moderne stad met een prachtige architectuur is maar toch de charme van een dorp heeft. Dit omdat alles op loopafstand is en omdat je overal wel in contact komt met internationale en nationale studenten. De prachtige architectuur van de stad heeft er voor gezorgd dat het oude centrum van Salamanca ,waaronder de universiteit en de oude en de nieuwe kathedraal, sinds 1988 is opgenomen op de UNESCO werelderfgoedlijst.

Het aantal studenten op de universiteit nam tot 1580 toe. Op dat moment studeerden er 6500 studenten aan de universiteit. In de zeventiende eeuw daalde het aantal studenten. Op de dag van vandaag studeren er ieder jaar meer dan 30.000 studenten in Salamanca. Dit maakt Salamanca dan ook dé studentenstad van Spanje.

De Spaanse taal

Behalve het studeren van de Spaanse taal, geschrift en cultuur zijn er nog tal van andere mogelijkheden om te studeren in Salamanca. In het verleden konden studenten onder andere kiezen om geneeskunde, recht, technologie, kunst-filosofie, wiskunde, muziek, geestenswetenschappen en natuurlijk taalkunde te studeren. Op de dag van vandaag zijn er nog steeds tal van mogelijkheden. Zo zijn er diverse mogelijkheden om de Spaanse taal te studeren. Maar ook zijn er nog steeds mogelijkheden om geneeskunde, psychologie, wiskunde, geschiedenis, literatuur, filosofie, rechten wetenschap te studeren aan de universiteit van Salamanca. Het studeren in Salamanca voor een heel collegejaar, een semester of alleen in de zomer zijn enkele voorbeelden van de vele mogelijkheden op de universiteit.

De gevel van het hoofdgebouw van de universiteit heeft ervoor gezorgd dat de kikker is uitgegroeid tot het stadssymbool van Salamanca. In ieder souvenierswinkeltje is wel iets van dit stadssymbool terug te vinden. Het is nu niet zo dat de kikker een bijzonder dier is voor de Salamantinos (inwoners van Salamanca) maar omdat op de prachtig gedecoreerde gevel van de universiteit een kikker te vinden is. Niet alleen op de facade van de universiteit maar ook bij de rijkelijk gedecoreerde deur aan de westkant van de nieuwe kathedraal is de kikker terug te vinden. De legende zegt dat studenten die de kikker vinden een voorspoedige studententijd tegemoet zien. Voor niet studenten zorgt de kikker voor veel geluk in de liefde. Tijdens een bezoek aan Salamanca is het dus zeker de moeite waard om te proberen de kikker te vinden.

El Clásico

El Clásico: de voetbalwedstrijd tussen de 2 grootste Spaanse voetbalclubs. De wedstrijd wordt gezien als dé grote voetbalklassieker van Spanje en misschien zelfs wel van de hele wereld. Er heerst al jarenlang een rivaliteit tussen Real Madrid en FC Barcelona.

De rivaliteit gaat heel ver terug in de geschiedenis. Nadat generaal Franco zijn overwinning haalde tijdens de Spaanse burgeroorlog (1936-1939) werd de Catalaanse cultuur en identiteit jarenlang de kop ingedrukt door het Madrileens gezag. Real Madrid wordt als symbool van de centrale Spaanse overheid beschouwd, dit komt mede door de koninklijke benaming (Real) die de club heeft. Veel Catalanen voelen geen band met Spanje, ook spreken zij een ander soort Spaans. FC Barcelona wordt gezien als symbool van het nationalisme van Catalonië omdat Barcelona de hoofdstad van de provincie is. Tijdens deze periode leek het erop dat de scheidsrechters Real Madrid bevooroordeelden met mogelijk invloed van de hogere kringen.

Het kleedkamerincident van 1943

Het eerste incident dat voorviel in de periode na de oorlog, oftewel de ‘posguerra’ is het ‘kleedkamerincident’. Spaanse miliatairen zouden voordat de wedstrijd begon de kleedkamer van Barca binnen zijn gelopen en hebben gezegd dat de spelers rustig aan moesten doen. Real Madrid heeft vervolgens met 11-1 gewonnen, waarbij er 7 goals werden gescoord in 14 minuten tegen een club die op papier net zo sterk is...

Finale van de flessen

In 1968 werd de spanning nog meer verhoogd tussen de twee clubs door de voorzitter van Real Madrid; Santiago Bernabéu Yeste. Toen FC Barcelona de finale van de Copa del Generalísimo won met 0-1 begonnen de ultras van Real flessen naar de spelers van de Catalaanse club te werpen. Toen Santiago Bernabéu Yeste vervolgens nog een paar ‘leuke’ controversiële uitspraken deed zoals ‘‘Catalonië is prachtig, alleen jammer dat de Catalanen daar wonen’’ was de bom natuurlijk helemaal gebarsten.

Vervolgens had FC Barcelona een hoogtij periode en daarna Real Madrid. FC Barcelona raakte in verval totdat onze eigen Johan Cruijff bij de club kwam spelen en zorgde voor de eerste landstitel sinds 14 jaar. Hij verdiende daardoor de bijnaam ‘El Salvador’, wat ‘de redder’ betekent.

Door de jaren heen zijn er nog meer incidenten voorgevallen waardoor de rivaliteit tussen de twee grootste clubs van de wereld alleen maar erger is geworden. Tegenwoordig staat de spanning op een laag pitje.

De 2 clubs hebben inmiddels al meer dan 225 wedstrijden tegen elkaar gespeeld en behoren tot de grootste clubs van de wereld! Ze hebben fans over de hele wereld. Maar wie de beste club is dat zul je zelf moeten zien.